Kostoja e lartë e mirëqenies dhe përqindja e lartë joproporcionale e grupeve të caktuara të të huajve për mirëqenie kanë ndihmuar për ta bërë atë një subjekt të nxehtë politik, përcjell albinfo.ch.
Në vitin 2017, Zvicra harxhoi 8.3 miliardë CHF për mirëqenie (ndihma sociale). Kjo del ndërmjet 397 CHF (Nidwalden) dhe 2,029 CHF (Basel-City) për person në varësi të kantonit të vendbanimit. Shifrat ishin 1.705 CHF në Gjenevë, 1.454 CHF në Cyrih dhe 1.308 CHF në Vaud.
Më 2018, përqindjet e njerëzve nga Azia (12%), Amerika e Jugut (13%) dhe Afrika (29%) për mirëqenien ishin shumë më të larta sesa normat për qytetarët zviceranë (2%) dhe shtetasit nga BE-28 (3 %).
Qeveria zvicerane ka vendosur të marrë si synim shtetasit nga përtej BE-28 dhe EFTA, të njohura si shtete të treta. Ky grup përbën 8% të popullsisë së Zvicrës, por 33% të atyre me mirëqenie.
Departamenti i Drejtësisë dhe Policisë Federale në Zvicër (FDJP), së bashku me një ekip ekspertësh, po shqyrtojnë çështjen. Më 15 janar 2020, ajo njoftoi se do të zbatojë tre masa, të cilat nuk kërkojnë asnjë legjislacion dhe do të shikojë më thellë në tre të tjera nga tani deri në fund të shkurtit të ardhshëm.
Tre masat që do të zbatohen përfshijnë Zyrën Federale të Statistikave që analizon rregullisht pagesa të mirëqenies sociale për shtetasit nga shtetet e treta, duke iu nënshtruar zgjatjeve të lejeve të qëndrimit të mbajtura nga shtetasit nga shtetet e treta deri në miratim nga Sekretariati Shtetëror për Migracionin (SEM), dhe qeveria federale që punon me kantonet për të harmonizuar çështjet në lidhje me mirëqenien.
Tre masat në shqyrtim përfshijnë shtrëngimin e kushteve të kërkuara për dhënien e lejeve të qëndrimit, duke e bërë më të lehtë heqjen e lejeve të qëndrimit nga ata që varen nga mirëqenia dhe kufizimin e pagesave të mirëqenies gjatë tre viteve të para të qëndrimit në Zvicër.
