E gjithë hapësira në krye mbulon vetëm 150 metra katrorë, dhe duke qenë se nuk ka ashensor, mund të arrihet vetëm me ndihmën e duarve, këmbëve dhe me pak fat.
Shtylla e jetës, ose Shtylla Katskhi, është një monolit natyror gëlqeror në një fshat me të njëjtin emër në Gjeorgjinë perëndimore, i cili është i rrethuar nga Lugina e lumit Katskhura.
Është rreth 40 metra i lartë dhe në krye të saj janë mbetjet e kishës së Shën Maksim, që daton nga shekulli i 9-të apo i 10-të, ka një kriptë, një bodrum vere dhe mbetjet e një fortese të dikurshme. Në pamje, ajo kujton manastiret në retë: Kishin jetuar murgj që do të vdisnin më me qejf nga uria sesa të merrnin ushqim nga një grua.
Ngjitja e parë e regjistruar ndodhi në vitin 1944, kur alpinistët Alexander Japardze dhe Levan Gotua gjetën trupin e një banori të mëparshëm në krye.
Supozohet se ky ishte një vend i soditjes dhe lutjes së qetë, të destinuar për vetmitarët që dëshironin të ndaheshin nga pjesa tjetër e botës.
Një hulumtim më intensiv u krye ndërmjet viteve 1999 dhe 2009, kur objektet u rindërtuan me ndihmën e Agjencisë Kombëtare të Ruajtjes së Trashëgimisë Kulturore të Gjeorgjisë dhe asaj iu shtua kisha e Simon Stilith.
Banori aktual është prifti 67-vjeçar Maxim Qavtaradze, i cili ka bërë shkallët e improvizuara që zbresin dhe ngjiten në Shtyllën e Jetës dy herë në javë. Gjërat ushqimore i dorëzohen atij duke përdorur karroca, transmeton KsP.
