Këto pesë rregulla janë informacion thelbësor për këdo që lëviz këtu – jo vetëm të huajt, por kushdo në Zvicër që zhvendoset nga një adresë në tjetrën, shkruan The Local.
Regjistrimi i vendbanimit
Pavarësisht nëse jetoni në një qytet të madh apo në një fshat të vogël, nga ju kërkohet të njoftoni mbërritjen tuaj tek autoritetet tuaja komunale (Gemeinde / komuna / comunità locale) brenda 14 ditëve.
Rregullat e regjistrimit zbatohen me përpikëri. Një nga arsyet është që shuma e taksave mbi të ardhurat dhe primet e sigurimeve shëndetësore që paguani bazohen në vendbanimin tuaj.
Për t’u regjistruar, do të duhet të tregoni kartën tuaj të identifikimit, lejen e qëndrimit / punës nëse jeni shtetas i huaj dhe vërtetimin e sigurimit shëndetësor (shih më poshtë).
Është më mirë të telefononi komunën tuaj para kohe për të zbuluar se cilat dokumente të tjera janë të nevojshme.
Sigurimi shëndetësor
Ndryshe nga shumica e vendeve, sigurimi shëndetësor është i detyrueshëm në Zvicër për të gjithë banorët.
Kushdo që jeton këtu mbi baza të përhershme duhet të marrë një politikë sigurimi brenda tre muajve nga mbërritja. Mund të blihet nga cilido nga afro 50 ofruesit e sigurimeve shëndetësore që veprojnë në Zvicër.
Mbulimi për kujdesin shëndetësor bazë dhe shtrimin në spital, i quajtur LaMAL, është i njëjtë në të gjithë Zvicrën, por kompanitë mund të konkurrojnë në lidhje me çmimin dhe tiparet e sigurimit shtesë jo të detyrueshëm.
Po sikur të mos merrni një? Shanset janë që herët a vonë (ndoshta më shpejt) do të kapeni. Kjo do të ndodhë kur të kërkoni ndihmë mjekësore, ose të aplikoni për një punë ose një apartament të ri – në të gjitha këto raste do t’ju kërkohet të tregoni dëshmi të sigurimit.
Në rast se nuk mbani sigurim, kantoni ku jetoni do të blejë një policë për ju dhe do t’ju dërgojë një faturë, përcjell albinfo.ch.
Dhe kushdo që nuk paguan primet e sigurimit shëndetësor mund të futet në listën e zezë.
Nëse jeni me të ardhura të ulëta dhe nuk mund të përballoni sigurime për veten dhe anëtarët e familjes, mund të keni të drejtë për ulje të primit përmes subvencioneve federale dhe kantonale.
Por, kapërcimi i sigurimit shëndetësor në tërësi nuk është një opsion.
Taksë për radio / televizion
Mund të duket budallallëk të paguash taksën e radios, televizionit dhe internetit në këtë kohë, por Zvicra kërkon që ta bësh gjithsesi.
Këto para përdoren për të subvencionuar Korporatën Zvicerane të Transmetimit dhe një sërë kanalesh private private radio dhe televizive.
Një herë në vit, çdo familje merr një faturë nga një agjenci e mandatuar nga qeveria e quajtur Serafe. Këtë vit, çmimi për këtë shërbim ka rënë nga 365 në 335 franga.
A jeni i detyruar të paguani këtë tarifë?
Të vetmit njerëz të përjashtuar nga kjo taksë janë ata që marrin përfitime të mirëqenies, personat me aftësi të kufizuara (përfshirë ata që janë të shurdhër dhe të verbër), dhe diplomatët.
Nëse nuk bini në asnjë nga këto kategori, ose mund të provoni se jetoni në një shpellë larg civilizimit, ju jeni i detyruar të paguani, përcjell tutje albinfo.ch.
Kafshët
Nëse jeni pronar i një kafshe shtëpiake, mbani në mend se mirëqenia e kafshëve është një e drejtë e parashikuar në Kushtetutën Zvicerane.
Ligji Zviceran për Mbrojtjen e Kafshëve përcakton disa rregulla që pronarët e kafshëve shtëpiake duhet të ndjekin. Për shembull, ajo thotë se kafshët e vogla shtëpiake si lepujt, lloj brejtësi dhe derrat e guinesë priren të mbeten të vetmuar pa një shok, kështu që ato duhet të mbahen në çifte.
Dhe nëse macet mbahen vetëm, ato duhet të kenë ndërveprim të përditshëm ose me një qenie njerëzore ose kontakte vizuale me një mace tjetër, ligji përcakton.
Gjithashtu, çdo pronar qeni duhet të paguajë taksën e qenit, shuma e së cilës varet nga madhësia dhe pesha e qenit.
Por padyshim që një nga legjislacionet më të çuditshme që zviceranët kanë është ai që ndalon zierjen e karavidheve të gjalla, përcjell albinfo.ch.
Ky ligj, i cili hyri në fuqi më 1 Mars 2018, ndalon këtë praktikë me arsyetimin se është mizor sepse karavidhet mund të ndiejnë dhimbje.
Në vend të kësaj, ligji bën thirrje për një vdekje më humane për karavidhet: “duke i bërë ata pa ndjenja” para se t’i zhytim në ujë të nxehtë. Rekomandohen dy metoda: goditja me energji elektrike ose qetësimi i karavidheve duke e zhytur në ujë të kripur dhe më pas duke i futur një thikë në tru.
Me sa duket, dikush vendosi që këto dy metoda janë disi më njerëzore.
Hedhja e mbeturinave
Kudo që jetoni, dijeni se hedhja e mbeturinave në Zvicër është shumë e rregulluar.
Për shembull, hedhja e të gjitha mbeturinave në një qese plehrash pa i veçuar ato – përzierja e shisheve PET me kanaçe kallaji ose letër – është një shkelje në Zvicër.
Mund të rezultojë në gjoba të rënda, shuma e të cilave përcaktohet nga secila komunë individuale.
Dhe po, punëtorët komunalë kanë të drejtë të shikojnë nëpër thasë plehrash për të identifikuar shkelësit e plehrave – një detyrë e palakmueshme por, me sa duket, shumë e rëndësishme.
Këto janë rregullat që duhet të mbani mend:
Ju nuk mund të përdorni vetëm ndonjë çantë për të hedhur mbeturinat tuaja. Secili kanton ka ose çanta të përcaktuara posaçërisht, me çmim në përputhje me madhësinë e tyre (35, 60, ose 100 litra), ose një afishe që duhet të vendoset në një çantë.
Çantat janë në dispozicion në të gjitha supermarketet, dyqanet ushqimore dhe dyqanet e komoditetit. Sidoqoftë, mund t’i mos i gjeni në raftet dhe do t’ju duhet t’i kërkoni në arkë. Arsyeja është se çantat janë të shtrenjta – mbi 30 franga për 10 nga ato me madhësi më të vogël – dhe njerëzit i kanë vjedhur ato.
Ju nuk duhet të hidhni sendet e riciklueshme, duke përfshirë shishet PET, gotë, karton, letër, teneqe, alumini dhe bateri, në qesen e plehrave. Në vend të kësaj, ata duhet të shkojnë në një pikë grumbullimi të caktuar posaçërisht në komunën tuaj të banimit.
