Në një botë gjithnjë e më elektrike, transporti efikas i energjisë elektrike nga një zonë e globit në tjetrën po bëhet një përparësi. Vendet e prodhimit të energjisë, qofshin ato hidrocentrale ose impiante fotovoltaike, impiante me erë ose termale, zakonisht janë larg zonave të konsumit, qyteteve apo rretheve industriale.
Rryma elektrike gjithashtu transportohet për qindra km përmes kabllove të tensionit të lartë, atë që profesionistët e quajnë HVDC (Rryma Direkte e Tensionit të Lartë). Këto kabllo, të izoluar në mënyrë të përshtatshme, mund të varrosen ose të depozitohen në shtratin e detit, dhe të përdoren si baza e rrjeteve shpërndarëse shumë të mëdha. Në Europë, për shembull, projekti NordLink do të lidhë pjesën jugore të Norvegjisë me Gjermaninë.
Me pak fjalë, është e nevojshme të gjesh materiale izoluese që kanë përçueshmërinë më të ulët të mundshme elektrike. Në dekadat e fundit kjo teknologji nuk ka pësuar zhvillime të mëdha: materiali më i përdorur për izolimin e kabllove të tensionit të lartë ka qenë polietileni për ca kohë.
Një ekip studiuesish nga Universiteti i Teknologjisë Chalmers i udhëhequr nga Xiangdong Xu kohët e fundit zbuluan se një polimer sintetik, kur i shtohet polietilenit tradicional, është i aftë të ulë përçueshmërinë e tij elektrike deri në tre herë. Kjo është një zgjidhje me kosto shumë të ulët sepse ky material, i identifikuar si P3HT dhe i njohur për ca kohë në botën industriale, mund të shtohet lehtësisht në PET në shumën 5 pjesë për milion.
P3HT nuk është një material krejtësisht i ri: është përdorur për ca kohë në prodhimin e qarqeve të shtypura, por është hera e parë që është përdorur për të modifikuar vetitë fizike të plastikës së zakonshme. Me pak fjalë, zbulimi hap rrugën për linja të reja kërkimi: shkencëtarët duan të përpiqen të optimizojnë plastikën duke e pasuruar atë me polimere të tjera, në mënyrë që të bëjnë jo vetëm transportin, por edhe ruajtjen e energjisë elektrike më efikase. (FOCUS) /Scan tv/
