Dukej si një pyetje e drejtë… Me sanksionet kundër Rusisë që ka të ngjarë të prishin furnizimin me energji të Gjermanisë, pse, pyeti deputeti Marc Bernhard, Berlini nuk mund të rifillonte vetëm termocentralet e tij bërthamore?
“Nëse ne riaktivizojmë tre termocentralet që u fikën dhjetorin e kaluar, ata mund, së bashku me tre që janë ende duke funksionuar, të zëvendësojnë të gjithë qymyrin që importojmë nga Rusia ose 30 për qind të gazit rus,” i tha Olaf deputeti i Alternativës për Gjermaninë, Scholzit, kancelarit të Gjermanisë, në Bundestag në fillim të këtij muaji.
Scholz i dha atij një rrotë të shkurtër. “Nëse bota do të ishte aq e thjeshtë sa ju e kuptoni në pyetjen tuaj, do të kishim një jetë shumë të mirë,” tha ai.
Megjithatë Bernhard nuk është i vetëm në ngritjen e çështjes.
Gjermania vendosi të heqë dorë nga energjia bërthamore pas katastrofës së Fukushimës në Japoni në vitin 2011 dhe reaktorët e fundit do të mbylleshin në fund të këtij viti.
Por me sanksionet e BE-së që po vendosen tani ndaj qymyrit të Rusisë dhe disa që kërkojnë një embargo ndaj naftës dhe gazit të saj, po rriten thirrjet për të mbushur hendekun energjetik që rezulton me energjinë bërthamore.
Qeveria thotë se nuk do të ndryshojë qëndrim. Ai citon arsye teknike, por argumenti më i madh mund të jetë politik, veçanërisht për të Gjelbërit, të cilët kontrollojnë ministrinë e ekonomisë.
“Do të ishte vetëvrasje për të Gjelbërit të thoshim se kemi gabuar për energjinë bërthamore,” tha Thomas O’Donnell, një analist energjetik me bazë në Gjermani dhe fizikan bërthamor. “Kështu që ata janë të detyruar të vazhdojnë me planin e vjetër të betejës.”
Sado tërheqëse mund të duket ideja për avokatët e saj, ministrat dhe analistët argumentojnë se realiteti i një rikthimi në bërthamor është më i ndërlikuar.
A mundet një rifillim bërthamor të zgjidhë krizën energjetike të Gjermanisë?
Varësia e lartë e Gjermanisë nga gazi rus është veçanërisht e madhe në prodhimin e nxehtësisë dhe në industri.
Megjithatë, energjia bërthamore nuk luan asnjë rol në asnjërën. Të tre termocentralet që janë ende në funksion, Isar 2, Emsland dhe Neckarwestheim 2, nuk japin shumë një kontribut në bilancin energjetik të Gjermanisë, ato kanë një kapacitet të instaluar prej vetëm 4,3 gigavat dhe furnizojnë mesatarisht rreth 30 teravat orë në vit. fuqia, vetëm 5 për qind e prodhimit të përgjithshëm të energjisë elektrike në Gjermani.
“Ka disa ferma individuale me erë në tabelën e vizatimit që kanë më shumë se 4.3 GW kapacitet,” tha një zyrtar.
A kanë termocentralet furnizime me karburant?
Të tre impiantet ekzistuese nuk kanë shufra karburanti të freskët të uraniumit që do t’i lejonte ata të vazhdojnë të funksionojnë përtej fundit të vitit, thotë qeveria.
Asambletë e reja të karburantit, thotë ai, do të duheshin 12-15 muaj për t’u prodhuar, dhe më e hershmja që do të ishin gati është vera e vitit 2023. Rusia është furnizuesi i dytë më i madh i uraniumit për centralet bërthamore të BE-së, sipas Eurostat.
Scholz iu referua çështjes në duelin e tij me Bernhard, deputetin e AfD. Nëse jetëgjatësia e reaktorëve aktualë do të zgjatej, “ju duhet karburant i ri bërthamor, i cili thjesht nuk është i disponueshëm lirisht”, tha kancelarja, duke shtuar se reaktorët bërthamorë nuk ishin si makinat që thjesht mbushni kur ato mbarojnë me karburant.
A do të kërkojnë impiantet një licencë të re operimi?
Hera e fundit që tre centralet bërthamore të fundit iu nënshtruan një inspektimi sigurie ishte në vitin 2009, kështu që do të duhej të kryhej një i ri i cili mund të nxiste kërkesa për “investime masive” në teknologjinë e sigurisë, tha qeveria.
Kjo do të përbënte një rilicencim të impianteve, një proces shumë burokratik, atyre do t’u kërkohet të plotësojnë standardet më të fundit shkencore dhe teknologjike, të cilat mund të përfundojnë të jenë aq kërkuese sa nuk do të kishin kuptim biznesi për operatorët e mundshëm.
Cila është pikëpamja e operatorëve për zgjatjen e jetëgjatësisë së impianteve?
Kompanitë e kanë bërë të qartë se nuk kanë oreks për të mbajtur fabrikat. Frank Mastiaux, shefi ekzekutiv i EnBW, i cili operon Neckarwestheim 2, i tha Financial Times një zgjatje e jetës përtej disa javësh “nuk është e mundur me konfigurimin teknik që kemi sot”, duke shtuar: “Ne nuk kemi asnjë kuadër ligjor për të. Vazhdojeni një minutë në vitin 2023. Është përtej kontrollit tonë.”
Eon, i cili operon Isar 2, ka një pikëpamje të ngjashme. “Nuk ka të ardhme për bërthamën në Gjermani, periudhë,” tha shefi ekzekutiv Leo Birnbaum. “Është shumë emocionuese. Nuk do të ketë asnjë ndryshim në legjislacion dhe opinion.”
Operatorët e kanë bërë gjithashtu të qartë se, nëse do të krijohej një emergjencë energjetike dhe qeveria do t’i detyronte ata të rinisnin termocentralet, ata do të këmbëngulnin që ajo të merrte përsipër të gjitha rreziqet dhe kostot.
“Ata nuk janë të përgatitur të ngarkojnë aksionarët e tyre me rreziqet e fatkeqësive,” tha një zyrtar.
Por ai lloj çeku bosh mund të rezultojë i pamundur për çdo kancelar që ta marrë përsipër.
“Problemi është se operatorët thjesht nuk i besojnë qeverisë,” tha O’Donnell.
Për të rifilluar termocentralet, ata do të kenë nevojë për “garanci politike që ato bërthamore do të vazhdojnë të jenë të ligjshme në Gjermani” dhe politika nuk do të kthehet më në të ardhmen, një urdhër i lartë për çdo qeveri.
Argumentet kundër mund të jenë bindëse, por ka shumë politikanë gjermanë të etur për t’u ofruar votuesve lehtësim nga çmimet e larta të energjisë, të cilët po vazhdojnë të kërkojnë një pezullim bërthamor.
“Nëse qeveria federale thotë nga njëra anë se së shpejti nuk do të kemi më energji dhe çmimet po shpërthejnë, atëherë ajo duhet të bëjë gjithçka në fuqinë e saj për të frenuar [çmimet] dhe për të marrë energji”, tha Markus Söder, kryeministri i fuqishëm i Bavarisë, në fillim të këtij muaji.
“Të lëmë stacionet e energjisë bërthamore të funksionojnë për një kohë më të gjatë, së paku do të kontribuojë në këtë.” /Konica.al/ /Financial Times/
