Pekini është një vend kyç në tranzicionin global të energjisë. Sinjalet që vijnë janë të rëndësishme, por jo vendimtare. Dhe rruga që do të ndjekin fuqitë e tjera aziatike do të jetë gjithashtu vendimtare.
Gjatë ditëve të Cop26 në Glasgow, ekziston një mosbesim i thellë ndaj angazhimeve ndërkombëtare të Kinës në favor të tranzicionit global të energjisë. Mungesa e presidentit kinez Xi Jinping në këtë ngjarje, e parë nga shumë njerëz si ngjarja e parë e madhe e diplomacisë shumëpalëshe në epokën pas pandemisë, tërhoqi vëmendjen e mediave ndërkombëtare. Nga njëra anë, tensionet pasuan kritikat e hapura të presidentit amerikan Joe Biden ndaj vendimit për të mos marrë pjesë në samit. Nga ana tjetër, mediat janë fokusuar tek rritja aktuale e prodhimit kinez të qymyrit për të përballuar një nga krizat më të rënda energjetike në vend në dy dekadat e fundit.
Kësaj i shtohej edhe refuzimi kinez, këtu së bashku me Indinë, Rusinë dhe Australinë, për t’i dhënë fund përdorimit të qymyrit si burim energjie gjatë G20-ës në Romë. Kina, ashtu si Shtetet e Bashkuara, nuk është as ndër 40 vendet nënshkruese të marrëveshjes që parashikon ndalimin e përdorimit të qymyrit për prodhimin e energjisë elektrike; deri në vitin 2030 për ekonomitë më të përparuara (Kanada dhe Koreja e Jugut), dhe deri në vitin 2040 për ato në zhvillim (Indonezia dhe Vietnami). Një nga rezultatet me ndikimin më të fortë mediatik që përfundoi gjatë Cop26. Pavarësisht gjithçkaje, vetë Xi Jinping përsëriti si në Romë ashtu edhe në Glasgow se Kina mbetet e përkushtuar për të promovuar “ekonominë dhe shoqërinë më të gjelbër”. Prandaj është e nevojshme të sqarohen këto sinjale kontradiktore dhe shikimi i dinamikave afatgjata mund të ndihmojë.
Një gjest i një rëndësie të qartë ishte dhënë tashmë më 21 shtator. Me një mesazh të pritur nga shumë njerëz, Xi Jinping njoftoi në Asamblenë e Përgjithshme të 76-të të OKB-së fundin e investimeve kineze në ndërtimin e impianteve të reja të qymyrit në mbarë botën. Vetëm pas tre ditësh, gjiganti shtetëror Banka e Kinës konfirmoi se nuk do të zgjasë financimin e mëtejshëm për uzinat e qymyrit. Prandaj nuk është për t’u habitur që Pekini gjithashtu e përsëriti këtë angazhim gjatë COP26, të ndarë nga pothuajse të gjithë pjesëmarrësit dhe i cili, megjithatë, nuk i ndalon shtetet individuale të investojnë në qymyr brenda kufijve të tyre kombëtarë.
E njëjta deklaratë është pjesë e angazhimeve globale të nënshkruara nga vetë Xi Jinping në shtator 2020, kur skena e OKB-së mirëpriti njoftimin se Republika Popullore e Kinës do të angazhohej për arritjen e kulmit të emetimeve deri në vitin 2030 dhe neutralitetin e karbonit deri në vitin 2060. Disa analistë kanë përshkruar lëvizin si një përpjekje për të rifituar legjitimitetin në kontekstin ndërkombëtar pas përhapjes së pandemisë Covid-19. Wired./SCAN TV/
