Në vitet 1970 fatet e ekonomisë botërore, me gjithë larminë e saj të pafund dhe kompleksitetin e pashquar, dukej se vareshin nga një produkt i vetëm: vaji. Sot perspektivat ekonomike të botës në mënyrë të ngjashme varen nga një tjetër input i rëndësishëm, vaksinat, të cilat gjithashtu prodhohen ngushtë, me delikatesë politike – dhe shpërndahen në mënyrë të pabarabartë.
Ekonomia globale duhet të rritet me shpejtësi këtë vit: me 5.6%, sipas Bankës Botërore, e cila azhurnoi parashikimet e saj këtë muaj. Por është një “përrallë e dy rikuperimeve”, thotë Ayhan Kose i bankës. Vendet e pasura, shumë prej të cilave kanë vaksinuar popullin e tyre relativisht shpejt, po shijojnë një epokë besimi, një pranverë shprese por atje ku vaksinimi ka ngecur, veçanërisht në vendet më të varfra, disa ekonomi duket se po shkojnë drejtpërdrejt në anën tjetër.
Midis ekonomive të mëdha të theksuara nga Banka Botërore, dhjetë me normat më të larta të vaksinimit parashikohet të rriten me 5.5% këtë vit mesatarisht. Dhjetë me më të ulëtat janë vendosur të rriten me vetëm 2.5%. Ndarja gjithashtu shfaqet në rishikimet e parashikimit. Falë ritmit të inokulimit të Amerikës (si dhe shkallës së stimulit të saj), rritja e saj e parashikuar për 2021 u rishikua lart nga 3.5% në 6.8% që kur Banka Botërore publikoi parashikimet e saj në janar. Ekonomitë në zhvillim që kanë vaksinuar më shpejt se kolegët e tyre gjithashtu kanë gëzuar përmirësime më të mëdha në parashikimet e tyre.
Në 29 ekonomitë më të varfra të botës (përfshirë 23 vende në Afrikën nën-Sahariane) vetëm 0.3% e popullsisë ka marrë qoftë edhe një dozë vaksine. Perspektivat e rritjes së këtij grupi janë përkeqësuar në të vërtetë që nga janari. PBB-ja e tyre e kombinuar është vendosur të rritet me 2.9% këtë vit (jo 3.4% siç parashikohej gjashtë muaj më parë). Kjo do të ishte performanca e tyre më e dobët në dy dekadat e fundit. Më e keqja e tyre ishte viti i kaluar.
Vaksinimi ndihmon rritjen në të paktën dy mënyra.
Kjo i lejon vendet të pushojnë nga bllokimet ose çdo kufizim tjetër në ndërveprimin shoqëror që ende po pengon ekonominë. Dhe në vende si Zelanda e Re që tashmë kanë hequr masa të tilla, ajo zvogëlon rrezikun e një shpërthimi në të ardhmen, duke rritur besimin dhe duke e bërë rritjen më elastike.
Goldman Sachs, një bankë, ka llogaritur një “indeks efektiv bllokimi” që kombinon një numër të masave të politikave me të dhënat për lëvizshmërinë e marrë nga telefonat mobil. Kjo tregon se ngutja dhe ngutja sociale tashmë është kthyer në shumë vende me nivele të larta të vaksinimit.
Në të vërtetë, vendet që ka më shumë të ngjarë të ecin më mirë gjatë muajve të ardhshëm, Goldman Sachs ka theksuar, janë ato që po bëjnë njëkohësisht përparim të shpejtë në arritjen e imunitetit, por ende punojnë nën kufizimet shoqërore. Ata ende nuk kanë ndjerë përfitimin e kufizimeve relaksuese, por së shpejti do të kenë arsye për ta bërë këtë.
Në këtë lloj vendi, të dhënat ekonomike në kohë janë akoma të depresionuara nga kufizimet dhe ndalimet që shpejt do të lehtësohen duke pasur parasysh ritmin e vaksinimit. Në vendet e tjera, megjithatë, siç është Tajvani, shpërthimet e reja të covid-19 ende nuk janë shfaqur plotësisht në treguesit kryesorë ekonomikë, të cilët mbeten të fortë.
Modeli “i papërcaktuar” i J.P. Morgan, i cili përpiqet të parashikojë se ku është ekonomia sot, bazuar në sondazhet dhe të dhënat mujore, tregon se Tajvani rritet me një ritëm vjetor prej rreth 9% në tremujorin e dytë. Por në fakt banka mendon se ekonomia e Tajvanit do të tkurret gjatë asaj periudhe. Në zonën e euros, nga ana tjetër, J.P. Morgan pret që vaksinimi i përhapur të ketë ngritur rritjen e këtij tremujori në mbi 7% me një ritëm vjetor. Megjithatë, modeli i tyre i prishur parashikon rritje prej më pak se 3%.
Duke pasur parasysh rëndësinë e hendekut global të vaksinave, vlen të pyesni se sa shpejt po mbyllet. Japonia, Koreja e Jugut, Brazili, Turqia dhe Meksika secili do të ketë të paktën një goditje në krahët e gjysmës së popullsisë së tij deri në gusht, llogarit Goldman. Afrika e Jugut dhe India nuk do ta arrijnë atë pikë referimi deri në dhjetor. Në të dy ato vende, megjithatë, shumë njerëz tashmë janë shëruar nga virusi, duke u dhënë atyre një farë niveli të imunitetit natyror. Michael Spencer i Deutsche Bank llogarit që India, për shembull, mund të arrijë një nivel imuniteti 70% në më pak se nëntë muaj, duke llogaritur të gjithë ata që kanë pasur ose një infeksion të kaluar ose një vaksinë të parë të vaksinës.
Një rikuperim i pabarabartë është më i mirë se asnjë. Por forca e rritjes së disa vendeve mund të krijojë probleme shtesë për pjesët e tjera të botës. Bumi i Amerikës, për shembull, ka rritur çmimet e veta të konsumit me 5% në maj, krahasuar me një vit më parë, dhe gjithashtu mund të shtojë presionin e çmimeve diku tjetër. Ky inflacion mund të ushqehet vetvetiu, duke i detyruar bankat qendrore të përgjigjen. Turqia dhe Brazili të dy kanë shtrënguar politikën monetare në muajt e fundit, pavarësisht nga dhimbja e vazhdueshme e pandemisë. Më 11 qershor banka qendrore e Rusisë rriti normat e interesit për herë të tretë që nga marsi.
Guvernatori i saj, Elvira Nabiullina, përmendi si normat e vaksinimit dhe “politikat jashtëzakonisht të lira monetare dhe fiskale në ekonomitë e mëdha” si arsye prapa rritjes së inflacionit rus në 6%. Ajo shqetësohet se inflacioni më i lartë në Rusi dhe gjetkë mund të rezultojë më këmbëngulës sesa “perceptohet në shikim të parë”.
Edhe inflacioni i përkohshëm mund të shqetësojë tregjet financiare, duke i bërë investitorët të dyshojnë në angazhimin e Fed për para të lehta. Kjo mund të rrisë premiumin e rrezikut që tregjet në zhvillim paguajnë për huazimin e tyre. “Ne nuk jemi domosdoshmërish të shqetësuar për inflacionin”, thotë Z. Kose, ekipi i të cilit parashikon një rritje të inflacionit global nga 2.5% vitin e kaluar në 3.9% në 2021. “Por ne jemi të shqetësuar se si këto presione inflacioniste mund të komplikojnë politikëbërjen” në tregjet në zhvillim , veçanërisht ato me shuma të mëdha të borxhit në valutë të huaj.
Bërësit e politikave në këto vende kanë frikë nga përsëritja e “hidhërimit të ngushtë” në 2013, kur bisedat e Fed për uljen (ose “zvogëlimin”) e blerjeve të saj të aseteve çuan në një rritje të menjëhershme të rendimenteve të bonove amerikane dhe një shitje të dhimbshme në tregun në zhvillim pasuritë.
Askush nuk pret që Fed të ngadalësojë ritmin e saj të blerjes së bonove në takimin e tij në 15-16 qershor. Pak presin që ajo madje të flasë seriozisht për pakësimin. Por disa zyrtarë të Fed kanë filluar “të flasin për të folur në lidhje me pakësimin”, siç tha Mary Daly nga Fed i San Franciskos muajin e kaluar.
Inflacioni global këtë vit do të mbetet shumë larg niveleve dyshifrore të përjetuara në vitet 1970 të palëvizshme. Por ashtu si atëherë kriza e naftës i detyroi politikëbërësit në dilema të vështira, duke i detyruar ata të rrisin normat e interesit përballë dobësisë ekonomike, mungesa e vaksinave të këtij viti mund të krijojë shqetësime të ngjashme për politikëbërësit. Çmimi i vaksinimit të pabarabartë mund të jetë kursimi i parakohshëm dhe shtrëngimi monetar në disa pjesë të pambrojtura të botës. Vendet që godasin shumë vonë mund të duhet të ecin shumë shpejt./THE ECONOMIST//businessmag.al/
