Dhjetë gjigantë evropianë themelojnë Aleancën Hidroenergjetike: Kanë një kapacitet të kombinuar prej 111 GW

Kriza energjetike e ka kthyer shikimin e investitorëve në hidrocentralet. Pavarësisht thatësirës së vazhdueshme në Evropë dhe kundërshtimit të fortë publik ndaj projekteve të tilla, veçanërisht njësive të vogla hidroelektrike, Aleanca e sapokrijuar e Hidroenergjetikës po kërkon garanci për kompanitë në këtë segment.

Komisioneri Evropian për Energjinë Kadri Simson u takua me përfaqësuesit e tij në Bruksel. Ajo tha se Aleanca Hidroenergjetike bashkoi lojtarët më të mëdhenj dhe se ata kanë një kapacitet të kombinuar prej 111 GW. Hidroenergjia është një burim thelbësor i energjisë elektrike të rinovueshme për Bashkimin Evropian, sipas Simson.

Anëtarët themelues pretendojnë se hidrocentrali është shtylla thelbësore e tranzicionit energjetik

Enel, EDP, EDF, Engie, Iberdrola, Fortum, Statkraft, Uniper, Vattenfall dhe Verbund thanë se hidroenergjia është një shtyllë thelbësore e tranzicionit energjetik, duke shtuar se investimet janë të nevojshme për të arritur neutralitetin klimatik deri në vitin 2050, raportoi ANSA. Teknologjia e tyre ofron “energji elektrike të rinovueshme të përballueshme, të dispeçueshme dhe të sigurt”, thuhet në platformë.

Reklama e sponzorizuar

Hidroenergjia lehtëson integrimin e sasive të mëdha të energjisë së rinovueshme nga burime të ndërprera në sistem, duke ofruar fleksibilitet duke përfshirë ruajtjen, shton artikulli. Ndërmarrjet nënvizuan rolin e rifuqizimit të objekteve ekzistuese dhe instalimit të më shumë prej tyre për qëllimet e BE-së.

Aleanca kërkon që hidrocentrali të shpallet teknologji strategjike

Aleanca Hidroenergjetike i kërkoi organit ekzekutiv të bllokut prej 27 anëtarësh të “krijojë një kuadër të përshtatshëm, të besueshëm dhe të qëndrueshëm ekonomik, politik dhe ligjor për investimet”. Ai vuri në dukje nevojën për një strategji si ato për llojet e tjera të burimeve të rinovueshme dhe tha se hidrocentralet duhet të përfshihen në listën e teknologjive strategjike.

Deri më tani, qasja e BE-së ishte kryesisht për të rinovuar dhe përmirësuar impiantet ekzistuese. Vendasit dhe ambientalistët, zakonisht armiqësorë ndaj projekteve të reja si të dëmshme, argumentojnë se ka pak potencial të pashfrytëzuar, të paktën për sa i përket qëndrueshmërisë. Për më tepër, pas thatësirës ekstreme të vitit të kaluar në të gjithë kontinentin, rezervuarët e hidrocentraleve po thahen sërish. Ajo ngre pyetjen e realizueshmërisë së investimeve të propozuara.

Shoqata e operatorëve të hidrocentraleve franceze, FHE, pretendon se prodhimi i vendit në këtë sektor mund të rritet me një të pestën dhe se është i barabartë me të gjithë importet e qymyrit dhe gazit të dimrit të kaluar.

Roli i depozitimit me pompë është veçanërisht i rëndësishëm. Sisteme të tilla mund të mbajnë energjinë e tepërt nga termocentralet e erës dhe diellore kur kërkesa bie, dhe ta dërgojnë atë në rrjet kur ka një deficit, për shembull me ndryshime të paparashikuara dhe të pafavorshme të motit. Është e vetmja teknologji konvencionale e ruajtjes së energjisë për momentin pasi bateritë janë të shtrenjta dhe me mungesë.

Rezistenca ndaj projekteve hidroenergjetike është gjithashtu e fortë në Ballkanin Perëndimor, i cili nuk është pjesë e BE-së, dhe gjetkë në Evropën Juglindore. Në mars, Shqipëria e shpalli Vjosën, një nga lumenjtë e fundit të egër në kontinent, një park kombëtar me nivelin më të lartë të mbrojtjes. Vendimi pasoi një luftë dhjetëvjeçare kundër digave të propozuara. /SCAN tv/